Mieliśmy okazję goś­cić Ghinę z Syrii z 4. roku medy­cyny oraz Dary­na z Repub­li­ki Połud­niowej Afry­ki z 2. roku medy­cyny. Stu­den­ci opowiedzieli, jak spędza­ją Świę­ta w swoich ojczystych kra­jach. W RPA grill, bar­be­cue, dużo gril­lowanego mięsa, ziem­ni­a­ki i trochę warzyw oraz spotka­nia z rodz­iną. W Syrii, a obec­nie w Abu Dhabi,  arab­skie potrawy, niek­tóre przy­pom­i­na­jące nasze piero­gi z farszem. Ghi­na lubi nasze cias­ta, np. makowiec lub sernik. Darynowi podobała się wiz­y­ta w stad­ninie żubrów pod Kaliszem. Praw­ie jak w parku nar­o­dowym Krugera w RPA.
prof. dr hab. n. med. Agniesz­ka Kołacińs­ka-Wow

It was a very mem­o­rable Christ­mas! We were wel­comed with a lot of warmth and kind­ness. 
We had the oppor­tu­ni­ty to expe­ri­ence a real pol­ish Christ­mas, with plen­ty of good tra­di­tion­al Pol­ish food and dessert.
Pro­fes­sor Kołacińs­ka also made sure to show us around Kalisz, so we got to see the old­est city in Poland! 
Thanks to you, pro­fes­sor Kolacińs­ka, and her fam­i­ly for this great expe­ri­ence! 
Ghi­na Kahel 

The Christ­mas spent with prof. Kołacińs­ka and her fam­i­ly was ultra nice. Some of the friend­liest peo­ple in this world. We got gifts and soooooooo much food. 
Thank you for this oppor­tu­ni­ty. Will def­i­nite­ly do it again next year 😀
Mc Geer Daryn

Od daw­na marzyłam o zaprosze­niu niez­nanej mi oso­by na Wig­ilię. Kiedy dowiedzi­ałam się o inic­jaty­wie „UMED łączy kul­tu­ry na Świę­ta”, nie miałam wąt­pli­woś­ci, że jest to doskon­ała okaz­ja dla naszej rodziny.
Decyzję o zaprosze­niu Navenii z Malezji pod­jęłam pod­czas naszej wspól­nej akcji gotowa­nia w ramach dzi­ałań No hate organ­i­sa­tion.
Po początkowym entuz­jazmie i radoś­ci z fak­tu, że będziemy goś­cić stu­den­tkę z Azji, w mojej głowie pojaw­iło się kil­ka pytań i wąt­pli­woś­ci – Czy powin­niśmy podzielić się z goś­ciem opłatkiem, wymienić życzeni­a­mi i uściska­mi? Jaki prezent będzie odpowied­ni dla naszego goś­cia? Jed­nak po przy­by­ciu Navenii  żad­na z tych obaw nie miała już znaczenia.
Nave­nia okaza­ła się być niezwyk­le otwartą i pełną entuz­jaz­mu osobą, jak­by od lat była częś­cią naszej rodziny. Po krótkiej roz­grzew­ce, pod­czas której chcieliśmy pochwal­ić się naszy­mi nien­agan­ny­mi maniera­mi i gościn­noś­cią, przes­zliśmy do quizu o Malezji i po pros­tu poz­wo­lil­iśmy, aby same zmyślały się his­to­rie, sam się roz­gryzał orzech… 
Wieczór okazał się  być niezwykłym i wzbo­ga­ca­ją­cym doświad­cze­niem dla nas wszys­t­kich. Mogliśmy swo­bod­nie podzielić się naszą skrom­ną wiedzą na tem­at Malezji. Zadawal­iśmy pyta­nia o kraj, zwycza­je, ludzi, prawa i byliśmy zaskoczeni odpowiedzi­a­mi.
Po tym spotka­niu każdy z nas miał wraże­nie, jak­by odbył długą podróż, nie rusza­jąc się z miejs­ca.
Joan­na Wieremiejew­icz-Pod­koś­ciel­na